مراسم بزرگداشت اولین سالگرد شهادت رئیس جمهور شهید آیت الله سید ابراهیم رئیسی و همراهان شهیدش رحمة الله علیهم اجمعین در دانشگاه مجازی المصطفی (ص) برگزار شد.

در این مراسم که با حضور ریاست محترم دانشگاه، أعضای هیأت علمی و اساتید، مسئولین و کارکنان دانشگاه برگزار شد، حضرت حجت الاسلام و المسلمین مصطفایی از اساتید اخلاق حوزه علمیه قم سخنرانی نمود.

استاد مصطفایی با عجیب و نادر خواندن رخداد شهادت آیت الله رئیسی ابراز داشتند: این مرد الهی حتی بین دوستانش نیز مظلوم بود و ما مدیون و شرمنده او هستیم و من از قدرناشناسی­ هایی که حتی از ناحیه دوستانش روا شد خیلی استغفار می­کنم، گویا هنوز آمادگی دریافت این نعمت را نداشتیم و قدر او را ندانستیم، اما در چنین حوادث سختی هنوز جای امیدواری هست؛ چرا که در عالم غیب این مصائب، الطاف پنهان الهی نهفته است و همین موضوع به ما امید و رجا می­دهد.

ایشان افزودند: شهید رئیسی کسی است که باید به حال او غبطه خورد؛ زیرا خوب زندگی کرد، خوب بندگی کرد و صحنه زیبایی از بندگی و عبودیت را به نمایش گذاشت؛ نه تنها در زندگی فردی، که در صحنه های طاقت ­فرسای مسئولیت­ ها که نیاز به مؤمن واقعی و عبد دارد، خوب ماند و خوب کار کرد، خدای متعال هم او را زود به جوار رحمت خودش دعوت کرد.

این استاد اخلاق در ادامه بیان داشتند: خوب زندگی کردن لازم است ولی کافی نیست؛ زیرا: حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است، و باید به عون الهی و الطاف اولیای خدا امانت و گوهر ولایت اولیای الهی را صحیح و سالم به مقصد و صاحب امانت برسانیم، خیلی مهم است انسان کاری را که خوب شروع کرده و خوب ادامه داده است را خوب تمام کند، و شهید رئیسی، این عبد خدا که ناگفته های زندگی ایشان و اخلاصشان بیش از آن چیزی است که ما شنیده ­ایم، این­گونه بود.

استاد مصطفایی در بخش دوم بیاناتشان با ذکر دو روایت از امام صادق علیه السلام به تبیین جایگاه ولایت ائمه علیهم السلام پرداختند و بیان داشتند:

 یکی از شیعیان حضرت ولایت ایشان را برای خود از تمام دنیا بهتر می­دانست ولی این سخن باعث ناراحتی حضرت شد، به گونه ­ای که حضرت به او فرمودند: قیاس درستی انجام ندادی و ما را با دنیای بی ارزشی که غیر از خوراک و پوشاکی بیش نیست مقایسه کردی، در حالیکه خداوند در مقابل ولایت ما زندگی و حیات ابدی را به شما عطا می­فرماید¹.

همچنین یکی از شیعیان در محضر امام صادق علیه السلام از خداوند بهشت را درخواست نمود، حضرت به فرمودند: شما همین الان نیز در بهشتید، از خداوند بخواهید که شما را از آن بیرون نکند. آن شیعه که منظور حضرت را نفهمیده بود، گفت: ما که الان در دنیا هستیم. و حضرت به او فرمودند: هر کس به امامت ما ایمان داشته باشد در همین دنیا در بهشت است و شایسته است از خداوند بخواهید که این امامت و ولایت از شما گرفته نشود².

............................

1. قال له يونس لولائي لكم و ما عرفني اللّه من حقكم أحب إلي من الدنيا بحذافيرها قال يونس فتبينت الغضب فيه ثم قال (عليه السلام) يا يونس قستنا بغير قياس ما الدنيا و ما فيها هل هي إلا سد فورة أو ستر عورة و أنت لك بمحبتنا الحياة الدائمة. مسند الإمام الصادق أبي عبد الله جعفر بن محمد(ع)، جلد: 21، صفحه: 189

2. عن موسى بن بكر قال : كنا عند أبي عبدالله 7 فقال رجل في المجلس : أسأل الله الجنة فقال أبوعبدالله 7 : أنتم في الجنة فاسألوا الله أن لا يخرجكم منها فقالوا : جعلنا فداك نحن في الدنيا؟ فقال : ألستم تقرون بامامتنا؟ قالوا : نعم ، فقال : هذا معنى الجنة الذي من أقر به كان في الجنة فاسألوا الله أن لا يسلبكم. المحاسن، ص ١٦١